Kliknij tutaj --> 🪀 co je chow chow

Integrating Bioelectrical Currents and Ca2+ Signaling with Biochemical Signaling in Development and Pathogenesis. Bioelectricity. 2020 Sep 01; 2 (3):210-220. Li A, Zhou J, Widelitz RB, Chow RH, Chuong CM. PMID: 34476353; PMCID: PMC8370337. Opis pasmine Chow Chow. Ova pasmina pasa, prema brojnim iskapanjima i istraživanjima, jedna je od najstarijih - njezina je dob oko 2000 godina. Došla je iz istočne Azije. Postoje mnoge verzije onoga za što je Chow Chow korišten: kao lovački pas, čuvar kuće, vožnja u saonicama ili čak kao hrana. Na severnem Kitajskem so chow-je uporabljali za lov, pastirstvo in čuvanje, vzrejali pa so jih tudi kot vir hrane in krzna. Chow Chows so bili v registracijah AKC leta 2004 uvrščeni na 61. mesto med 154 pasmami psov. Srst je silná, hustá a rovná, stojí vzpřímeně. Srst je na dotek mírně drsná a podsada je měkká a hustá. Podle délky srsti je Chow Chow rozdělen do dvou typů: Dlouhosrstí se vyznačují bohatou, dlouhou a hustou srstí, která tvoří límec, osrstěnou na nohou a ocasu. Krátkosrstí psi se nazývají smoothies. Moj krem-chow Chow Chow, "Rambo", bio je "pripravnik" našeg starijeg psa Chow-a, "Sampsona". Kad je Sampson preminuo, moja majka je odlučila da Rambu treba njegov pripravnik. Tržište buha u ponedjeljak u Kantonu u Teksasu nije samo prekrasno mjesto za kupovinu svega pod suncem, već je i sjajno mjesto za kupnju životinja. La Rencontre Jean Francois Maurice Parole. Dodatkowe przykłady dopasowywane są do haseł w zautomatyzowany sposób - nie gwarantujemy ich poprawności. Tłumaczenia dodatkowych przykładów zdań również generowane są przez automatyczny moduł i nie są weryfikowane przez naszych lektorów. In court, the Chows won the right to keep the apartments. W sądzie, żarcia zdobyły prawo do utrzymania apartamentów. Three generations of Chows held hands around the table and said grace. Trzy generacje żarć trzymały się za ręce wokół stołu i odmówiły modlitwę. He was called early on the fourth day and signaled the Chows. Do niego zadzwonili wcześnie w czwarty dzień i wskazywali na żarcia. The Chows were always together, so I knew something was wrong. Żarcia były zawsze razem więc wiedziałem, że coś jest nie w porządku. One more and the Chows could have a go. Jeszcze jeden i żarcia mogły spróbować. The same goes for the Chows, and I want experienced people there. To samo lubi żarcia, i chcę doświadczonych ludzi tam. It was thought that the Chows might be ideal to start this staff once other experimenters were done with them. To była myśl, że żarcia mogą być idealne do założenia tego personelu jak tylko inni eksperymentatorzy skończyli z nimi. Honours, flowers and seasons cannot be used to make chows. Honory, kwiaty i pory roku nie mogą być użyte by robić żarcia. Seven hundred chows came to about a year. Siedemset żarć podeszło około roku. Hand is made of chows, pongs and the eyes of circles. Ręka jest zrobiona z żarć, cuchnie i oczy kół. Might not the Chows gain outer beauty to match their inner selves? Żarcia nie mogą zdobywać najdalszego piękna pasować do ich wewnętrznych własnych ja? No melded chows are allowed and concealed hands are common. Nie połączyć żarcia są dozwolone i ukryte ręce są wspólne. I have no patience with those bureaucratic females who bark like chows.' Nie mam cierpliwości do tych biurokratycznych kobiet, które warczą jak żarcia. ' The Chows have the right to the two-birds-of-peace ring. Żarcia mają prawo aby two-birds-of-peace pierścień. The Chows noted that it was straight power, no locks of any conventional kind, and therefore next to impossible to open from this side. Żarcia zauważyły, że to jest zwykłe prawo, żadne zamki jakiegokolwiek konwencjonalnego rodzaju, i dlatego prawie niemożliwy otworzyć z tej strony. The Chows came after the first wave. Żarcia podeszły po pierwszej fali. The Chows want this nice peasant farm someplace. Żarcia chcą tego miłego gospodarstwa chłopskiego gdzieś. Chows are not a particularly active breed. Żarcia nie są szczególnie czynną rasą. Most Chow Chows are a reddish brown or black color. Najwięcej żarcia żarcia są czerwonawym brązowym albo czarnym kolorem. Chows get so uptight about these things! Żarcia stają się tak spięte o tych rzeczach! No chows are used (all pong/kong hand scoring extra points). Żadne żarcia nie są używane (cały pong/kong ręka zdobywająca dodatkowe punkty). Chows cannot be melded with a discard unless it is to complete a hand (mahjong). Z żarciami nie mogą łączyć zrzutka chyba że to ma kończyć rękę (mahjong). The fish, too big for a poacher, was a gift to the Chows from a fellow member of the local Baptist church. Ryba, zbyt duży dla kłusownika, był prezentem od współczłonka pobliskiego baptystycznego kościoła dla żarć. We'll need six new mounts- no, Pu Chows gone, five will be enough." Będziemy potrzebować sześciu nowych góra- nie, Pu Chows przebyty, pięć będzie wystarczyć. " So the Chows look like humanoid cows. Więc żarcia wyglądają jak człekopodobne krowy. She looked like a chow chow Angie had seen once. Wyglądała jak żarcie żarcia Angie zobaczyła raz. A family with young children might want to avoid the sometimes unpredictable chow chow. Rodzina z młodymi dziećmi może chcieć uniknąć czasami nieprzewidywalnego żarcia żarcia. Most Chow Chows are a reddish brown or black color. Najwięcej żarcia żarcia są czerwonawym brązowym albo czarnym kolorem. Like the chow chow, the breed has a blue tongue. Jak żarcie żarcia, rasa ma niebieski język. Further testing was done with friends' dogs of different sizes, including a 70-pound chow chow. Ponadto testowanie skończyło z przyjaciółmi 'psy innych wielkości, w tym chow-chow 70-funt chow-chow. Behind it, a German shepherd and a chow chow growled at him. Z tyłu to, owczarek niemiecki i żarcie żarcia warknęły na niego. First film to have 3 separate stories within a movie was Chow Chow. Pierwszy film mieć 3 oddzielne historie w filmie żarcie było żarciem. Another dog which can prove difficult to train is the Chow Chow. Inny pies, który może okazywać się trudnym do pociągu jest chow-chow chow-chow. Anne drones on about nonfat frozen yogurt and chow chows. Anne ględzi nonfat mrożony jogurt i żarcia żarcia. Chow Chow is the food eaten by the Chinese of Thailand. Żarcie żarcie jest jedzeniem zjedzonym przez Chińczyka Tajlandii. Besides, her daughter Kim was with her, along with her two chow chows. Ponadto, jej córka Kim był z nią, wraz z nią dwa żarcia żarcia. Included are a rich tomato chow chow and spicy peach barbecue; both could be served as chutneys. Obejmowany są wysokokalorycznym żarciem żarcia pomidorowym i pikantnym grillem brzoskwiniowym; obydwa mogli być obsłużeni jako czatni. A Southern chow chow might be called India relish by non-Southerners. Południowe żarcie żarcia może być nazywane Indiami smak przez nie-południowiec. He also owns a female Chow Chow, called Lolly. On również posiada żeńskie żarcie żarcie, Lizak zadzwoniono. It may be a descendant of the Chow Chow; however, the only clear link between these is the blue-black tongue. To może być potomek żarcia żarcie; jednakże, tylko czysty link pośrodku te jest kruczoczarnym językiem. A further possible source of the name is the ingredient chayote, which is itself known as chow chow in India. Dalsze możliwe źródło imienia jest składnikiem chayote, który jest tym znany jako żarcie żarcia w Indiach. He then let Siu Ba live with him, which made Chow Chow happy. Wtedy pozwolił Siu Ba żyć z nim, który uszczęśliwić Chow Chow. Their pigmentation resemble the Chow Chow as they've been crossed before, probably giving them the same blue-black tongue. Ich zabarwienie być podobnym do żarcia żarcie ponieważ zostali przeciwstawieni się wcześniej, prawdopodobnie dając im taki sam kruczoczarny język. Folklore indicates that the Kintamani began with a Chow Chow around 600 years ago. Folklor wskazuje, że Kintamani zaczął się od żarcia żarcie około 600 lata temu. In fourth, fifth and sixth places are the golden retriever, German shepherd and the chow chow, unchanged from 1987. W czwartych, piątych i szóstych miejscach są golden retriever, owczarkiem niemieckim i żarciem żarcia, niezmieniony od 1987. This coat length resembles the coat of the Chow Chow and was probably inherited from the chows. Ta długość płaszcza jest podobna do warstwy żarcia żarcie i prawdopodobnie został odziedziczony po żarciach. The Chow Chow Melange base is spicy and mustardy. Żarcie żarcie Melanż podstawa jest pikantna i mustardy. The Chow Chow Club, Inc. Żarcie żarcie Klub, inc. Chow Chow (China) Żarcie żarcie (Chiny) But this year, after being expertly handled by Larizza, the chow chow came into the Garden with 13 best-in-show awards and 70 groups. Ale bieżący rok, po tym jak bycie umiejętnie załatwiło przez Larizza, żarcie żarcia wchodziło do Ogrodu z 13 best-in-show nagrody i 70 grup. Uwaga: Tłumaczenia dodatkowych przykładów nie były weryfikowane przez naszych lektorów - mogą zawierać błędy. Oznaczanie długimi numerkami każdego jajka nie jest bezcelowe i należy zwrócić na nie uwagę podczas zakupów. W zależności od tego w jakich warunkach żyła kura, odpowiedni numer zostaje nadany jajku. Rozszyfrowując KOD Przykład: 3/PL/10 17 13 04 Patrząc od prawej strony mamy oznaczenia: kodu fermy, kod zakresu działalności, kod powiatu, województwa, literowe oznaczenie kraju, a pierwsza cyfra oznacza system chowu kur. I tak po kolei interpretujemy: „0” – chów ekologiczny – zwierzęta które zniosły dane jajko były hodowane na świeżym powietrzu, z zupełnie wolnym dostępem do wybiegu oraz były karmione paszą posiadającą certyfikat ekologiczny. „1” – chów wolno wybiegowy – podobnie jak w przypadku ekologicznego, kura ma dostęp do wybiegu i żyje w swobodnych warunkach, natomiast na noc jest zamykana w klatce. „2” – chów ściółkowy – kura żyje w sztucznych warunkach, w budynkach gdzie zagęszczenie wynosi 25 ptaków m2, ale może chodzić swobodnie i posiada dostęp do piasku i grzęd. „3” – chów klatkowy – najbardziej nieprzyjazny z możliwych. Zwierzęta spędzają całe swoje życie w ciasnych klatkach stojących na sobie. W takich warunkach kura często nie ma możliwości się obrócić. Będąc tak blisko innych, kury często wzajemnie się dziobią i drapią. Pokarm dostarczany jest sztucznie, wraz z dodatkami w postaci hormonów oraz antybiotyków. Chów kur Sposób hodowli ma ogromne znaczenie dla naszego sumienia, ale również zdrowia. Kury, które biegają na wolności mają silniejsze kości. Ich jajka potrafią zawierać 20-krotnie więcej kwasów tłuszczowych omega-3 niż od tych z ferm. Chow chow Historia rasy psów chow chowChow chow opis rasyChow chow: nazwaChow chow pielęgnacjaChow chow charakterChow chow chorobyMiotoniaWrodzone wzmożone napięcie mięśniEntropiumJaskraDermatoza reagująca na hormon wzrostuPęcherzyca liściastaNadwrażliwość na ugryzienia pcheł (APZS)Zerwanie więzadła krzyżowego przedniegoCzerniakChłoniakomięsak złośliwyCzy warto zdecydować się na Chow-chowa?Jaka jest długość życia psa rasy chow chow?Na co psy rasy chow chow chorują najczęściej? Historia rasy psów chow chow Chow chow jest przedstawicielem rasy psów pierwotnych, mającej swoje korzenie prawdopodobnie w Mongolii, aczkolwiek pochodzenie rasy chow chow'ów owiane jest pewną tajemnicą. Psy te odstraszały złe duchy, pilnowały buddyjskich świątyń, brały udział w polowaniach, a także służyły jako środek transportu podczas górskich wypraw. W Europie pojawiły się dopiero ok. 1860 r. za sprawą Angielskich podróżników, którzy sprowadzili na kontynent 8 osobników i to właśnie ta ósemka dała, początek współczesnej nam rasie. Według FCI Chow chow należy do grupy 5. Chow chow opis rasy Niektórym przypomina groźnego lwa z obfitą grzywą, innym potężnego niedźwiedzia, czy po prostu pluszowego misia. Jedno jest pewne – tą jedną z najstarszych ras każdy z nas rozpozna z daleka. Wielkość i waga psa chow chow Wielkość i masa psa chow chow Chow chow to pies średniej wielkości o zwartej i dobrze wyważonej sylwetce. Wysokość chow chowWysokość w kłębie samicy 46 – 51 cm, wysokość w kłębie samca 48 – 56 chow chowMasa psa 20 – 25 kg, masa suki 18 – 20 i masa psa Wzorzec rasy psów chow chow GłowaGłowa Chow chow jest szeroka i płaska, otoczona bujnym włosem tworzącym wspomnianą lwią i uszyCiemne (lub w kolorze szaty) oczy oraz małe i grube uszy, pochylone do przodu i skierowane ku sobie, współtworzą charakterystyczny, nadąsany grymas cechą chow-chowa jest jego język – niebiesko czarny, granatowy lub borówkowy, który (jeśli wierzyć legendom) swoją barwę uzyskał dzięki temu, że psom tej rasy dane było zlizywać spadające kawałki nieba 😉CiałoSzyja, grzbiet i lędźwie mocne, a klatka piersiowa głęboka i piersiowe są proste, a miedniczne lekko kątowane w stępie, co sprawia, że chód jest nieco rasy psów chow chow Chow chow okrywa włosowa i umaszczenie Chow chow okrywa włosowa i umaszczenie Chow chowy należą do psów ras średnich, a jego okrywa włosowa występuje w dwóch odmianach: szorstkiej – gęsty, szorstki włos okrywowy i wełnisty podszerstek,gładkiej (krótkowłosej) – prosty, krótki i sterczący włos, przypominający plusz Gęste futro wokół szyi tworzy kryzę, a na udach portki. Psy rasy chow chow mają umaszczenie: czarne,rude,białe,kremowe,błękitne. Biały chow-chow Jak wygląda pies rasy chow-chow możesz zobaczyć na poniższym wideo Chow chow: nazwa Jest wiele różnych wersji co do etymologii nazwy tej rasy. Według niektórych źródeł nazwa „chow” odnosi się do słowa „mięso” lub po prostu „mniam” i nawiązuje do smakowitości ich mięsa, które było niegdyś w Chinach rarytasem – podobno im bardziej niebieski język, tym smaczniejszy pies. Inne tłumaczenie pochodzi od słów „cha” lub „chao” oznaczających psa o wielkiej sile. Jeszcze inne źródła wskazują na angielskie pochodzenie nazwy, gdzie „chow – chow” to termin niegdyś używany w mieszanej angielszczyźnie do określania bibelotów, które przywożono z Dalekiego Wschodu. Chow chow pielęgnacja Chow-chow kąpiel Jak można słusznie podejrzewać, największym wyzwaniem w pielęgnacji Chow chowa, jest dbanie o jego okrywę włosową. Gęsty podszerstek chow chowów trzeba często wyczesywać, by sierść się nie plątała, oraz by martwy włos nie blokował dostępu powietrza do skóry. Ponieważ czynność ta jest pracochłonna, należy przyzwyczajać psa do tego typu zabiegów od szczenięcia, żeby w przyszłości jego temperament umożliwił nam spokojne ich wykonywanie. Kąpiele stosujemy doraźnie, chyba że nasi czworonożni przyjaciele będą miały chorobę skóry, co jest u chow chowów niestety dość powszechne. Warto również regularnie kontrolować fałdy skóry na pysku, gdyż może w tych miejscach dochodzić u chow chowów do zapaleń. Ze względu na skłonność do APZS zalecana jest regularna profilaktyka przeciwpchelna i regularne wizyty u weterynarza z chow chowami. Chow chow charakter Chow chow charakter Chow chow zdecydowanie nie należy do ras o łatwym usposobieniu. Chow chow ma silny charakter i jest: uparty,niezależny,nieufny wobec obcych, względem których może wykazywać zachowania agresywne. Mimo że wyglądają jak przytulanki, chow chowy niespecjalnie lubią zabawy z dziećmi, szarpanie czy ciągnięcie za uszy. Chow chow jest psem jednego pana, który musi sobie na jego przyjaźń i lojalność zasłużyć. Nadaje się do mieszkania w bloku, o ile będzie miał własny, spokojny kąt i możliwość wychodzenia na długie spacery. Chow chow choroby Najczęstsze schorzenia chow chow Miotonia Miotonia jest to schorzenie dziedziczne i polega na opóźnionym rozluźnianiu mięśni po wysiłku, co skutkuje ich sztywnością i przerostem. Charakterystyczną cechą jest pozostające na nich wgłębienie po ucisku jak w plastelinie. Wrodzone wzmożone napięcie mięśni Schorzenie to dziedziczy się autosomalnie recesywnie i polega na zaburzeniu stężenia jonów chlorkowych i potasowych w cytoplazmie komórek, co prowadzi do wzmożonego napięcia włókien mięśniowych. Szczenięta mają problemy z poruszaniem i wstawaniem, mogą pojawić się drżenia, a także przerost języka oraz mięśni kończyn i szyi. Choroba jest nieuleczalna, a objawy kliniczne stabilizują się najczęściej do roku. Entropium Entropium polega na wwinięciu się fragmentu powieki w kierunku gałki ocznej, co powoduje ocieranie rzęs o powierzchnię rogówki i jej przewlekłe drażnienie. Dochodzi także do zapalenia spojówek, kurczu powiek i czasem urazów rogówki. Leczenie polega na korekcji chirurgicznej. Jaskra Jaskra jako schorzenie dziedziczne dotyczy obu oczu i polega na wzroście ciśnienia wewnątrz gałkowego na skutek zaburzenia odpływu cieczy wodnistej z gałki ocznej. Jaskra ostra u chow chow objawia się najczęściej: bolesnością,znieruchomieniem źrenicy,obrzękiem,przekrwieniem. W jaskrze przewlekłej u chow chow dominuje: powiększenie gałki ocznej,zbliznowacenie rogówki,ślepota. Ponieważ jaskra pierwotna słabo reaguje na leczenie farmakologiczne, najczęściej stosuje się zaawansowane metody chirurgiczne, mające na celu ułatwienie odpływu cieczy z oka. Dermatoza reagująca na hormon wzrostu Dermatoza reagująca na hormon wzrostu to choroba objawiająca się ubytkiem włosów (najpierw okrywowych) głównie na bokach ciała, a także na uszach i tylnej powierzchni ud. Odsłonięta skóra jest hiperpigmentowana, dlatego należy różnicować to schorzenie z innymi chorobami endokrynologicznymi. Leczenie polega na podawaniu hormonu wzrostu, przy jego udokumentowanym niedoborze. Pęcherzyca liściasta Pęcherzyca liściasta to choroba o podłożu autoimmunologicznym. Dochodzi do reakcji antygen-przeciwciało pomiędzy keratynocytami i desmosomami a przeciwciałami wytwarzanymi przez własny organizm. Prowadzi to do akantolizy, czyli utraty łączności pomiędzy komórkami naskórka, a te pojedyncze keratynocyty, jako komórki akantolityczne, są jedną z cech charakterystycznych w badaniu cytologicznym, pozwalającym na diagnostykę pęcherzycy. Objawy kliniczne pęcherzycy liściastej u chow chow pojawiają się u zwierząt w średnim wieku w formie krost, które złuszczają się tworząc strupy na grzbiecie nosa, opuszek, czy małżowin usznych. Rokowanie waha się od dobrego do umiarkowanego – u części psów choroba utrzymuje się w fazie remisji po odstawieniu leków, inne wymagają podawania najmniejszych skutecznych dawek do końca życia. Nadwrażliwość na ugryzienia pcheł (APZS) APZS jest schorzeniem polegającym na wytworzeniu się stanu zapalnego skóry, na skutek reakcji nadwrażliwości organizmu na białko, zawarte w ślinie pcheł. Typowe zmiany pojawiają się w okolicy lędźwiowo-krzyżowej i u nasady ogona, w formie wyłysień, powstałych głównie na skutek samouszkodzeń wołanych świądem. Leczenie APZS obejmuje: kąpiele lecznicze,stosowanie preparatów przeciwpchelnych (zarówno na psie, jak i w jego otoczeniu),stosowanie preparatów przeciwświądowych. Zerwanie więzadła krzyżowego przedniego Schorzenie to dotyczy wewnątrzstawowego więzadła, łączącego kość udową z piszczelową. Objawia się nagłą kulawizną lub całkowitym brakiem obarczania kończyny. Rozpoznanie potwierdza się tzw. testem szufladowym, uwidaczniającym znaczny „luz” w kolanie. Leczenie najczęściej chirurgiczne. Czerniak Czerniaki występują w postaci tęgich i pigmentowanych guzów skórnych, mogących ulegać owrzodzeniom. W większości przypadków czerniaki mają charakter łagodny, ale te w okolicy palców i łożyska pazura, połączeń skórno-śluzówkowych należą do bardziej złośliwych i mogą dawać odległe przerzuty. Leczeniem z wyboru jest radykalne usunięcie chirurgiczne, a dodatkowo w przypadku zmian złośliwych – chemioterapia. Chłoniakomięsak złośliwy Jest to choroba nowotworowa wywodząca się z limfocytów B lub limfocytów T. Klinicznie wyróżniamy postacie chłoniakomięsaka: pokarmową – nacieki lub guzy w obrębie przewodu pokarmowego; przebiega z objawami biegunki, wymiotów i utraty masy ciała,skórną – epiteliotropową (wywodzącą się z limfocytów T, przebiegającą z powstawaniem guzków lub płytek, uogólnionym rumieniem i owrzodzeniem błon śluzowych) i nieepiteliotropową (wywodzącą się z limfocytów T i B, przebiegającą z powstawaniem podskórnych guzków np. w obrębie spojówek),śródpiersiową – powiększenie węzłów chłonnych klatki piersiowej, gromadzenie się w niej płynu, duszność i kaszel,wieloogniskową – powiększenie węzłów chłonnych, brak apetytu, apatia,pozawęzłową – najczęściej dotyczy nerek i gałek ocznych. Rozpoznanie opiera się o badanie biopsyjne, w wątpliwych przypadkach uzupełnione badaniem histopatologicznym wycinka tkanki lub węzła chłonnego. Rokowanie jest ostrożne, a jedyną formą uzyskania remisji jest chemioterapia. Czy warto zdecydować się na Chow-chowa? Czy warto zdecydować się na Chow-chowa? Chow – chow to na pewno pies, którego zakup należy dwa razy przemyśleć. Jest to pies dość trudny do ułożenia, więc nie powinny do jego zakupu przymierzać się osoby, które nie mają pojęcia o podstawowych zasadach szkolenia. A uczyć trzeba chow chowy od szczeniaka, by w przyszłości móc sobie poradzić z psem w tak prozaicznie brzmiących czynnościach, jak czesanie, czy np. przytrzymanie do zastrzyku podczas szczepienia. Bardzo ważna jest też socjalizacja z innymi zwierzętami i ludźmi. Z własnej praktyki przytoczę, że wielokrotnie spotkałam się z niemocą właścicieli przy okiełznaniu chow chowa do pobrania krwi, czy choćby badania klinicznego, gdyż pies jest tak nieufny, że gryzie nie tylko lekarza, ale i własnego pana, co znacznie utrudnia diagnostykę, czy np. uniemożliwia przeprowadzenie zabiegów fizjoterapeutycznych. Z natury chow chowy to psy z rezerwą podchodzące do obcych, dlatego należy pamiętać o tym, że pies rasy chowchow, musi widzieć we własnym właścicielu pewien autorytet. Nie specjalnie chow chowy nadają się też na maskotkę dla dzieci, a wszelkie zabawy powinny być prowadzone pod kontrolą dorosłych. Jeśli natomiast uda nam się z Chowem nawiązać nić porozumienia, na pewno zyskamy lojalnego obrońcę i wspaniałego przyjaciela. Jaka jest długość życia psa rasy chow chow? Na co psy rasy chow chow chorują najczęściej? Najczęstsze choroby psów rasy chow chow to miotonia, wrodzone wzmożone napięcie mięśni, entropium, jaskra, pęcherzyca liściasta, nadwrażliwość na ugryzienia pcheł (APZS), zerwanie więzadła krzyżowego przedniego, czerniak, chłoniakomięsak złośliwy. Pochodzenie Chow chow żył w Chinach już 3000 lat temu, potwierdzają to jego wizerunki zachowane na płaskorzeźbach pochodzących z tego okresu. Trudno dziś precyzyjnie odtworzyć historię powstania rasy, jest jednak prawdopodobne, że dotarł do Chin jako pies bojowy, towarzyszący hordom Tatarów i Mongołów, które najechały ten kraj. Zgodnie z zachowanym przekazem pies przypominał lwa i miał groźny wygląd oraz fioletowy język. Obdarzony dużą inteligencją, wielką siłą i doskonałym węchem, był wykorzystywany do pilnowania stada, jako zwierzę pociągowe do ciągnięcia wózków z różnymi ładunkami z jednej osady do drugiej a także jako pies myśliwski. Chow chow był także strażnikiem tybetańskich świątyń, pałaców możnowładców, klasztorów i obozowisk. Ponieważ wierzono, że potrafi głośnym szczekaniem odgonić złe moce, jego zadaniem było pilnowanie wrót świątyń i niedopuszczenie, by ktoś niepowołany dostał się do ich wnętrza. Nie ulega wątpliwości, że Chińczycy przyrządzali z niego smakowite dania. Ten barbarzyński dla nas obyczaj zachował się w Chinach do dziś. O tym, że pies nadaje się do zjedzenia miał świadczyć jego fioletowy język. Co ciekawe, chow chow, który od najdawniejszych czasów był związany z Chinami, nie pochodzi z tego kraju, wszystko wskazuje na to że przybył do Chin z Tybetu, Mongolii lub Mandżurii Ze względu na prowadzoną przez Chiny politykę izolacji, chow chowy dotarły na zachód bardzo późno, bo dopiero na przełomie XVIII-XIX wieku. W Anglii pojawiły się pod koniec XVIII wieku, na początku pokazywano je wyłącznie w ogrodach zoologicznych jako dzikie psy z Chin. Dopiero kiedy jednego z nich wzięła na swój dwór królowa Wiktoria, w krótkim czasie stały się modne. Rasa zaczęła się szybko rozwijać, w 1895 roku powstał brytyjski klub chow chowa a w 1905 roku pierwszy przedstawiciel tej rasy został wyeksportowany do Stanów Zjednoczonych. To, że chow chowy opuściły Chiny przed Rewolucją Kulturalną uratowało tę rasę od zagłady. Większość psów, które tam pozostały, została wymordowana. Inter (Champion 16 krajów) IKOKO Rudy Oski Obecnie najwięcej chow chowów żyje w USA, gdzie znalazły się w pierwszej dziesiątce najczęściej posiadanych ras. Drugim z kolei krajem gdzie cieszą się dużą popularnością jest Wielka Brytania, potem Włochy i Holandia. W Polsce dzięki licznym importom z doskonałych hodowli chow chowy od początku hodowane są na światowym poziomie. Przez wiele lat chow chow kojarzył się przede wszystkim z charakterystycznym długim owłosieniem, mimo, że odmiana krótkowłosa istnieje równie długo i ma identyczną historię. Przypuszcza się nawet, że to chow krótkowłosy był pierwszy, choć nie wiadomo z jakiego regionu pochodzi, ani czy pełnił te same funkcje co długowłosy. Wiadomo natomiast, że pierwszy chow chow krótkowłosy został importowany z Chin do Anglii już w 1890 roku. Obie te odmiany mają ten sam wzorzec, oczywiście z wyjątkiem jakości owłosienia. Najpiękniejsze chow chowy krótkowłose pochodzą obecnie z Rosji i Stanów Zjednoczonych, gdzie są bardzo lubiane i popularne. MłChPL. MłZwPl. ZwPL. ZwKl BARON GASTON ARMANJAK de Sun Vit Wygląd Chow chow jest doskonale umięśnionym, bardzo proporcjonalnie zbudowanym psem o dumnej postawie i kwadratowej sylwetce. Ma krótki, silny grzbiet, głęboką i szeroką klatkę piersiową i mocne lędźwie. Odległość od kłębu do łokcia powinna być taka sama jak od łokcia do podłoża. Kończyny przednie proste, z dobrze umięśnioną, skośnie ustawioną łopatką, tylne muskularne, nieznacznie kątowane, co powoduje charakterystyczny sztywny chód. Łapy, zarówno przednie, jak i tylne okrągłe, małe, kocie, dobrze oparte na palcach. Ogon wysoko osadzony, noszony nad grzbietem. kremowy ZAHAR CREAM SMOOTH Virta Valo FCI , oraz ruda ABIGAIL Bytomska Sfora FCI wł. Katarzyna Żelazko Głowa płaska, szeroka, ze średniej długości, dobrze wypełnioną pod oczami kufą, zakończoną czarną lub dostosowaną do barwy sierści trufla nosową, przy czym czarna jest najwyżej ceniona. Oczy ciemne, owalnego kształtu i średniej wielkości, tylko u psów o umaszczeniu niebieskim i cynamonowym mogą być jasne. Uszy małe, sztywne, lekko zaokrąglone, stojące, nad oczami mocno nachylone do przodu i nieco zbieżne, co nadaje rasie charakterystyczny nachmurzony wygląd. Chow chow jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych ras, nie tylko z powodu lwiej grzywy i bardzo charakterystycznego owłosienia, ale przede wszystkim z powodu czarnych dziąseł i podniebienia oraz spotykanego jeszcze tylko u shar peia fioletowego języka. Wysokość w kłębie: psy 48-56, suki 46-51 cm. Masa ciała: 18-25 kg. BOG LANZUI LIAM Mei-Lan FCI z córką SAVANNAH Mei-Lan FCI Charakter, usposobienie Podobnie jak wygląd, chow chow ma również nietuzinkowy charakter. Ten należący do grupy szpiców pies w swojej ojczyźnie wykorzystywany jest głównie do polowania na jelenie i niedźwiedzie. U nas pełni wyłącznie rolę psa do towarzystwa, ale w jego charakterze do dziś pozostał dawny instynkt myśliwski. Jest psem bardzo zrównoważonym, nieagresywnym, ale jednocześnie pewnym siebie, nieustraszonym, o wyjątkowo silnym, dominującym i niezależnym charakterze. Jest bardzo powściągliwy, nie umie i nie lubi pokazywać swoich uczuć, choć jest bardzo do swojej rodziny przywiązany. Jest psem niezwykle dumnym, trzymającym dystans. W przeciwieństwie do większości psów do towarzystwa nie potrzebuje fizycznego kontaktu z właścicielem, nie przepada za głaskaniem i przytulaniem, można odnieść wrażenie, że nawet ze strony domowników akceptuje je dla świętego spokoju. Mimo to chow chowa już od pierwszych tygodni życia trzeba bardzo konsekwentnie przyzwyczajać do dotyku. Jego sierść wymaga regularnej pielęgnacji i pies musi bez protestów pozwolić, by właściciel rozczesał jego sierść, zajrzał do uszu i obciął mu pazury. Wanted Soul SHOW MEN LOUIS Chow chow zazwyczaj niechętnie poddaje się szkoleniu, swojemu panu podporządkuje się tylko wtedy, jeśli ma z nim bliski kontakt emocjonalny i przedtem uzna go za przewodnika. Jeśli się chce go czegoś nauczyć, najpierw trzeba się z nim zaprzyjaźnić i zdobyć jego zaufanie. Do ułożenia go potrzebna jest osoba o silnej osobowości, oraz spokojnym, dobrze zorganizowanym, zdecydowanym, ale nie nerwowym sposobie bycia. Bardzo ważna jest wczesna socjalizacja, pies musi oswoić się z otoczeniem i akceptować obecność tłumu na spacerze. Przyda się to również dla psów, które będą wystawiane. Niezwykle pomocne w tym procesie jest psie przedszkole, w którym pies uczy się nawiązywania kontaktów z obcymi ludźmi i zwierzętami. Ch. Pl IWAN Rudy Oski i HILARY Rudy Oski Jest doskonałym stróżem, co ma zakodowane w genach, wśród wszystkich ludzi dla chowa liczy się tylko jego rodzina, co powoduje że ma instynktowną potrzebę jej ochraniania. Zgodnie ze swoją wschodnią naturą, zawsze zachowuje powściągliwość i nie będzie oszczekuje każdego, kto zbliży się do drzwi. Głosu używa niezwykle rzadko, dlatego jeśli zasygnalizuje, że usłyszał coś niepokojącego, nie wolno tego zlekceważyć. Jest bardzo ciekawy, cały czas obserwuje co się w domu dzieje, dlatego można go wielu czynności nauczyć, pod warunkiem, że rozumie do czego służą i nikt nie będzie próbował nakłonić go do czegoś, co jest całkowicie sprzeczne z jego naturą. Podstawowe komendy przyswaja bez problemu, jeśli nauka przebiega w spokojnej atmosferze, pies jest za dobre zachowanie chwalony i nagradzany. Wspólne zajęcia bardzo zacieśniają wzajemne relacje, które trzeba bardzo pielęgnować, bo jest psem bardzo wrazliwym i dumnym i jedna reprymenda może je zniszczyć. Szata Chow chow występuje w dwóch rodzajach owłosienia: sierść długa: obfita, gęsta, prosta i odstająca, ale nieprzesadnie długa. Okrywa dwuwarstwowa, składająca się z prostego, twardego, odstającego włosa okrywowego o grubej strukturze oraz miękkiego i wełnistego podszerstka. Sierść jest szczególnie gęsta wokół szyi, gdzie tworzy imponującą, bogatszą u psów niż u suk, grzywę lub kryzę, oraz na tylnej stronie ud gdzie tworzy gęste portki sierść krótka: dwuwarstwowa, gęsta, prosta, odstająca, nieleżąca płasko, pluszowej struktury, bez szorstkiego włosa. Długość sierści nie przekracza 4 centymetrów i nie tworzy charakterystycznej dla rasy grzywy. ChPl. ZwPl. ZwKl BARON GASTON ARMANJAK de Sun Vit i ChPl, ZAPHIRA SMOOTH Virta Valo FCI Umaszczenie: wyłącznie jednolite, czarne, rude, niebieskie cynamonowe oraz rzadziej występujące kremowe lub białe. Sierść może być cieniowana, spód ogona oraz tył ud mogą być jaśniejsze, ale nie w plamy lub łaciata. Jeszcze kilka lat temu bardzo rzadko spotykane, obecnie chowy krótkowłose budzą coraz to większe zainteresowanie. Mają identyczny charakter jak długowłose, ale są znacznie łatwiejsze w pielęgnacji. W hodowli można kojarzyć osobniki długo i krótkowłose, w jednym miocie mamy wówczas szczenięta w obydwu typach owłosienia, przy czym gen niosący krótki włos jest dominujący. W Polsce, podobnie jak w wielu innych krajach, obydwie odmiany wystawia się na jednym ringu. Na Ukrainie, gdzie chowy krótkowłose są bardzo popularne, na wystawach klubowych są oceniane osobno, by propagować tę właśnie odmianę. Ze względu na swoje owłosienie powinny chodzić w specjalnych szelkach o okrągłym przekroju rzemienia, które chronią sierść przed wycieraniem. Takie szelki powinny nosić już od szczenięcia, ponieważ zwykłe szelki, a zwłaszcza obroża wyciera i niszczy kołnierz na szyi, który bardzo wolno odrasta. Jest to szczególnie ważne w przypadku psów wystawowych. Szelki po powrocie do domu trzeba niezwłocznie zdejmować. Sierść chow chowa wymaga bardzo systematycznej pielęgnacji, w szczególności dokładnego szczotkowania. Więcej na temat pielęgnacji sierści chow chowa i przygotowania go do wystaw - kliknij tutaj MŁ Ch Pl,Ch Pl, Mł. Zw. Kl. INDIS Lietuvos Liutas, MILEY De Los Perros De Bigo i Mł Ch Pl Best Junior kielce 2014 Irin’s Akwamarin VIFLEEMSKAYA ZVEZDA Zdrowie Chow chow jest w zasadzie psem zdrowym, jakkolwiek jego właściciel musi się liczyć z możliwością wystąpienia kilku chorób najczęściej nękających tę rasę. Mimo niewielkiego wzrostu występuje czasem problem dysplazji biodrowej. W związku z bardzo stromym kątowaniem kończyn mogą pojawić się także przeprosty w stawach skokowych oraz zwichnięcia rzepki w jednym lub obu kolanach. Najczęstszym jednak problemem są dziedziczne choroby oczu, przede wszystkim entropium. Czasem, choć niezbyt często spotyka się także ektropium. Z powodu bardzo obfitej i gęstej sierści i krótkiej kufy chow chow bardzo źle znosi wysoką temperaturę, dlatego trzeba pamiętać żeby w upalne dni nie zostawiać psa w samochodzie a w domu zapewnić mu zacienione i chłodne miejsce do odpoczynku oraz miskę świeżej, zimnej wody. Psy te mają także skłonności do ropnego zapalenia skóry tzw. hot spot, które pojawia się zazwyczaj w okolicy szyi, łopatek i pośladków w okresie wymiany włosa. 13-miesieczna MAIA od Halusku Do kogo pasuje ten pies ? Chow chow to niewątpliwie pies dla konesera. Szczenię wygląda jak mały pluszowy miś, nie można jednak zapomnieć, że to maleństwo szybko dorośnie i stanie się psem o bardzo nietypowym, trudnym charakterze. Nie jest to pies dla nowicjusza, jego właściciel powinien mieć doświadczenie w pracy z psem, bo to ułatwi jego wychowanie. Z pewnością chow chowa można wiele nauczyć, ale trzeba zaakceptować fakt, że jest dość uparty i samowolny i nigdy nie będzie bezwzględnie posłuszny i podporządkowany. O chow chowach mówi się, że mogą oddać życie za swojego pana, ale nie zamierzają go słuchać. Właściciel psa tej rasy musi więc zaakceptować jego niezależność, nieufność wobec obcych i powściągliwość w okazywaniu uczuć. JAMIRIQUAI Style of Mary i TAMANGA Djalo wł. Waldemar Tomczyk Chow chow doskonale nadaje się dla osób prowadzących spokojny tryb życia, które oczekują od psa dyskretnej obecności i przywiązania, bez potrzeby nieustannego manifestowania swoich uczuć. Trzeba poznać jego charakter i osobowość, żeby go zrozumieć. Osoba, która lubi bardzo bliski kontakt z psem, żywiołowe okazywanie przez niego radości, dopraszanie się o czułości i oglądnie telewizji z głową psa na kolanach, nie powinna decydować się na chow chowa, bo mimo, że jest bardzo z właścicielami związany i jest wobec nich niezwykle lojalny i wierny, nie odczuwa potrzeby, by to na każdym kroku pokazywać. Oczywiście może sie zdarzyć pies, który polubi głaskanie a nawet będzie się o nie dopominał, ale to raczej wyjątek. Bardzo dobrze czuje się w mieszkaniu. Bez problemu zostaje sam w domu pod nieobecność właścicieli. Jest spokojny, prawie nie szczeka. Jeśli jest wyprowadzany trzy razy dziennie nie ma problemu z czystością w mieszkaniu. Nie lubi deszczowej pogody, na ulicy omija kałuże, żeby się nie pobrudzić i jak najprędzej chce wracać do domu. Uwielbia śnieg i mróz, źle znosi upał i silne słońce, dlatego w lecie na dłuższy spacer najlepiej wychodzić wcześnie rano i po zachodzie słońca, a w połowie dnia wyprowadzić psa na krótko i jeśli to możliwe pod drzewami. błękitna ELENA BLUESTAR Norces, kremowy JAZZ WHITE BLIZZARD de Sun Vit (SMOOTH). W tyle ruda MIAMI Laska Faina Na spacerze chow powinien być zawsze na smyczy i w szelkach, jeśli postanowi iść w innym kierunku niż właściciel, z obroży może się łatwo wyswobodzić. Należy jej unikać również dlatego, że bardzo niszczy i wyciera sierść. Chow nie jest skłonny do zawierania znajomości, wobec przechodniów jest nieufny, lepiej więc nie próbować żywiołowo i entuzjastycznie zawierać z nim znajomości, bo jest to pies, który potrzebuje czasu, by kogoś zaakceptować. Podchodzić trzeba zawsze od przodu, z powodu bujnej sierści oraz głęboko osadzonych oczu, chow chow ma bardzo zawężone pole widzenia. Chow chow zazwyczaj bez problemu akceptuje dzieci swojej rodziny, ale to, jak ułożą się ich wzajemne relacje zależy od tego w jakim momencie pies do niej dołączy. Najprędzej się zaprzyjaźnią, jeśli pojawi się w domu jako szczenię i wychowuje się razem z dziećmi. W sytuacji, kiedy spędził kilka lat wyłącznie w towarzystwie swoich właścicieli i nagle w domu pojawia się dziecko, mogą się zacząć poważne problemy. Okazuje się wówczas, że pies, który zazwyczaj utrzymuje dystans i wydaje się, że żyje własnym życiem, bardzo mocno przeżywa odsunięcie go na drugi plan. Zmianę swojej sytuacji bezbłędnie wiąże z pojawieniem się niemowlęcia i jest o nie zazdrosny. Jest to sytuacja, która wymaga od właścicieli dużo wyrozumiałości i cierpliwości. Trzeba w tej sytuacji przekonać psa, że nadal jest dla swojej rodziny ważny i pod czujnym okiem włascicieli oswajać z obecnością nowego członka rodziny. Najgorszym wyjściem jest dzielenie i zamykanie go w osobnym pokoju, bo poczuje się jeszcze bardziej skrzywdzony i odrzucony. Straci na tym nie tylko pies, ale również dziecko, dla którego chow chow może być doskonałym towarzyszem. ZIUTA Mały Kacper z dziećmi Chow chow ma specyficzny charakter, w kontaktach z dziećmi nie ma żywiołowosci yorka, ale bardzo przywiązuje się do dzieci swoich opiekunów. Na początku zawsze lepiej zachować czujność i obserwować zachowanie psa, ale także uczyć dzieci jak powinny z nim postępować. Istnieją duże różnice w charakterze poszczególnych psów, dużo zależy także od wczesnej socjalizacji i starannego wychowania. Mimo, że chow chowy mają opinię rasy trudnej są psy, które doskonale czują się w gronie przedszkolnych maluchów i bez problemu pozwalają się im dotykać. Niektóre z nich wykorzystywane są nawet w dogoterapii. Trudność z nawiązaniem kontaktu może się czasem pojawić w przypadku kilkuletniego dziecka, które jest zawiedzione, że pies o którym marzyło jest mało kontaktowy, nie chce brać udziału w jego zabawach i nie ma szans, żeby go do nich wciągnąć. Chow chow akceptuje dziecięce zabawy, przygląda się im, ale nie zawsze ma ochotę w nich nie uczestniczyć. Często na wiele dzieciom pozwala i zachowuje spokój nawet wtedy, kiedy są rozbrykane i hałaśliwe. Mimo to nigdy nie wolno zapominać o żelaznej zasadzie, że nie wolno zostawić małych dzieci z psem bez nadzoru dorosłych. W stosunku do obcych chow chow zachowuje nieufność, dlatego trzeba zachować szczególną czujność kiedy w domu są goście i uprzedzić ich, żeby nie narzucali się psu z poufałościami, które mogą zostać źle przyjęte. Wchodzący do domu gość powinien pozwolić, by pies go obwąchał i upewnił się że nie ma złych intencji. Naturalny sposób bycia gościa i spokój właściciela są dodatkowym argumentem, by przybysz został pozytywnie oceniony i zaakceptowany. Nawet wtedy nie należy oczekiwać zbytniego entuzjazmu. Jest to pies raczej spokojny i leniwy, dlatego niełatwo go sprowokować do zabawy, natomiast jeśli mu ktoś podpadnie, dobrze go zapamięta i przy każdym spotkaniu będzie jej to okazywał. 16 krajów IKOKO Rudy Oski Jeśli chodzi o inne zwierzęta, chow chow zachowuje się na ogół powściągliwie, nie prowokuje utarczek i nie wdaje się w bójki, akceptuje psy, z którymi się wychował i które nie kwestionują jego pozycji w domowej hierarchii. Potrafi zaprzyjaźnić się z papugą lub kotem, którym pozwala nawet pić ze swojej miski. Ma jednak dominujący charakter, dlatego w przypadku dwóch lub większej ilości psów w domu, mogą próbować między sobą ustalać hierarchię, dlatego właściciel musi nad nimi panować i być niekwestionowanym przywódcą. Chow bardzo lubi aktywne spędzanie czasu, chętnie chodzi na spacery, nie powinien jednak biegać luzem, bo potrafi mieć problem z powrotem na zawołanie. Mimo swojej silnej budowy nie ma zacięcia do uprawiania sportu. Właściciel nie powinien być zaskoczony, jeśli nie odpowie na zachętę do biegania i zabawy. Strome kątowanie tylnych kończyn powoduje, że niechętnie skacze przez przeszkody, tak więc agility nie wchodzi w rachubę. Natomiast jeśli zobaczy biegnącego kota, bez chwili wahania rzuci się w pogoń z szybkością charta, co ze względu na wspomnianą specyfikę budowy tylnych kończyn może się skończyć zerwaniem więzadła krzyżowego na wysokości stawu kolanowego. Kit Kat Djalo ze szczeniaczkami Dla wielu osób problemem może być pielęgnacja sierści, która rzeczywiście zajmuje dość dużo czasu. Warto wiedzieć, że chow chow, zarówno krótkowłosy jak i długowłosy, ma identyczny charakter. Jeśli więc ktoś jest zafascynowany jego osobowością a obawia się, że nie poradzi sobie z pielęgnacją szaty, może się zdecydować na psa krótkowłosego. Zalety i wady + zrównoważony i pewny siebie + bardzo przywiazany do właścicieli + doskonały pies stróżujący + praktycznie nie szczeka + nie wymaga zbyt dużo ruchu + bardzo dobrze czuje się w mieszkaniu + może zostawać sam w domu + nie wydziela psiego zapachu - wymaga doświadczonego właścicela - bardzo niezależny - uparty - nie akceptuje obcych - nieprzewidywalny - nie lubi dzieci - wymaga czasochłonnej pielegnacji Ciekawostki Nietypowe spojrzenie chow chowa Głębokie osadzenie oczu, dość krótka kufa oraz bardzo obfita w okolicach oczu szata powodują że chow chow ma znacznie zawężone pole widzenia. Podczas gdy u większości psów wynosi ono około 250°, u chowa jest nie większe niż 180°, co powoduje, że pies, jeśli nie odwróci głowy, najczęściej nie widzi, co dzieje po bokach. Dlatego dla własnego bezpieczeństwa należy podchodzić do niego zawsze z przodu, żeby mógł nas w porę zobaczyć, wówczas unikniemy gwałtownej reakcji z jego strony. Legendy na temat fioletowego jezyka z chińską legendą, pewnego dnia w domu biednego wieśniaka wybuchł pożar. On sam przebywał w tym czasie na podwórzu i nie zważając na niebezpieczeństwo, jakie mu grozi, natychmiast pobiegł do domu ratować swój dobytek. W tym momencie zawalił się strop z którego spadła na niego duża płonąca belka. Chow chowy bez chwili wahania rzuciły się mu na pomoc, schwyciły ją zębami i odciągnęły na bok. Uratowały swojego pana, same jednak poparzyły sobie języki, który już na zawsze pozostał fioletowy. 2. Przed stu laty na szczycie góry w drewnianym szałasie żył pewien mnich otoczony różnymi zwierzętami, wśród których były również psy. Mnich dbał o nie, bardzo się z nimi zaprzyjaźnił, za co one odpłacały wielkim przywiązaniem. Życie toczyło się spokojnie do czasu, kiedy mnich złożony chorobą nie mógł podnieść się ze swojego posłania. Zwierzęta postanowiły zadbać o to, by ich przyjacielowi niczego nie brakowało. Rozdzieliły między siebie obowiązki, lwy zajęły się polowaniem, małpy gotowaniem, psom przypadło w udziale przynoszenie drewna na opał. Kiedy któregoś dnia dotarły do lasu zobaczyły, że wybuchł pożar i właśnie dopalają się ostatnie kawałki drewna. Nie zastanawiając się chwytały je w zęby i zanosiły do szałasu, żeby go ogrzać. Dzięki temu mnich wrócił do zdrowia, ale psom od żarzących się kawałków węgla pozostał w pysku czarny kolor spalonego drewna 3. W momencie stworzenia świata, pod okiem Stwórcy kolejne gwiazdy powoli zajmowały swoje miejsce na niebie. Jedna z nich, chcąc zrobić sobie miejsce, niechcący oderwała kawałek nieba i upuściła go na ziemię. Podbiegł do niego pies, którym oczywiście był chow chow, polizał go i od tej pory jego język zabarwił się na niebiesko. CERBER Chiński Miś Jak znaleźć dobrą hodowlę ? Jeśli chcesz kupić psa tej rasy, unikaj niesprawdzonego źródła, poszukaj dobrej, legalnej hodowli w naszym Katalogu Hodowców Wszystkich należących do ZKwP/FCI Hodowców psów rasowych zapraszamy do wpisania się do prowadzonego na naszym portalu Katalogu Hodowców, żeby ci, którzy chcą kupić dobrze odchowane szczenię, mogli do nich trafić. Wpis do katalogu jest bezpłatny. Wzorzec rasy FCI Wzorzec FCI nr 205 / CHOW CHOW WERSJA POLSKA: luty 2011 POCHODZENIE: Chiny. PATRONAT: Wielka Brytania. DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: UŻYTKOWOŚĆ: Pies stróżujący i do towarzystwa. KLASYFIKACJA Grupa 5 Szpice i psy ras pierwotnych. Sekcja 5 Szpice azjatyckie i rasy pokrewne. Bez prób pracy. KRÓTKI RYS HISTORYCZNY: Chow chow wywodzi się z Chin, gdzie od ponad dwóch tysięcy lat trzymany był jako pies stróżujący, ale także myśliwski. Spokrewniony jest z nordyckimi szpicami ale i z molosami. Skutkiem prowadzonej przez Chiny polityki „zamkniętych drzwi” psy te pojawiły się w innych krajach nie wcześniej, jak około roku 1800. Do Anglii trafiły pod koniec XVIII wieku, ale bardziej znane stały się w Wielkiej Brytanii w latach dwudziestych dwudziestego wieku; na wystawie Crufta kilka chow chow pokazano w roku 1925. WRAŻENIE OGÓLNE: Aktywny, zwarty, krótki i przede wszystkim bardzo harmonijny; o lwim wyglądzie oraz dumnej, dostojnej postawie; zwartej budowy; ogon noszony zdecydowanie nad grzbietem. Musi być w stanie poruszać się swobodnie, a sierść nie może być tak obfita aby przeszkadzała psu w normalnej aktywności lub sprzyjała przegrzaniu w upalną pogodę. Charakterystyczny dla chow chow jest niebiesko czarny język. oooooAktywny, zwarty, krótki i przede wszystkim bardzo harmonijny; o lwim wyglądzie oraz dumnej, dostojnej postawie; zwartej budowy; ogon noszony zdecydowanie nad grzbietem. WAŻNE PROPORCJE: Odległość od kłębu do łokcia taka sama jak od łokcia do podłoża. ZACHOWANIE/TEMPERAMENT: Pies spokojny, niezależny, wierny, choć powściągliwy. GŁOWA: MÓZGOCZASZKA : Czaszka: Płaska, szeroka; Stop: Niezbyt wyraźny TRZEWIOCZASZKA: Nos: zawsze duży i szeroki; czarny, z wyjątkiem psów kremowych lub niemal białych, u których dopuszczalny jest nos jasnego koloru oraz psów niebieskich i płowych, u których dopuszczalny jest kolor nosa zgodny z kolorem szaty. (Niemniej jednak zawsze preferowany czarny). Kufa: Średniej długości, szeroka od oczu aż do końca (nie spiczasta na końcu jak u lisa). Dobrze wypełniona pod oczami. Wargi: Najlepiej, gdy wargi fafle i podniebienie są jednolicie czarne, a język niebiesko-czarny. Dopuszczalne jest lekkie rozjaśnienie barwy dziąseł u psów niebieskich i cynamonowych; u kremowych i białych rozjaśnienie to może być jeszcze wyraźniejsze. Uzębienie: Zęby mocne i równe; szczęka i żuchwa silne, z idealnym, regularnym i pełnym zgryzem nożycowym, tj. górny łuk zębowy ściśle zachodzi na dolny łuk zębowy i zęby ustawione są pionowo względem szczęki i żuchwy. Oczy: Ciemne, owalnego kształtu, średniej wielkości, czyste. Kolor zgodny z kolorem szaty dopuszczalny jest u psów niebieskich i cynamonowych. Czystego, wolnego od entropium oka, nie należy oceniać negatywnie jedynie ze względu na wielkość. Uszy: Małe, grube, nieco zaokrąglone na końcach, noszone sztywno i szeroko rozstawione, lecz nad oczami mocno nachylone do przodu i nieco zbieżnie, nadając rasie właściwy jej, charakterystyczny nachmurzony wyraz. Nachmurzony wyraz nie może pochodzić od luźno pomarszczonej skóry głowy. SZYJA: Mocna, okrągła, dobrze osadzona na łopatkach; nieco łukowata, dostatecznie długa by głowa mogła być noszona dumnie nad grzbietem. TUŁÓW: Grzbiet: Krótki, równy, mocny. Lędźwie: Mocne. Klatka piersiowa: Szeroka i głęboka. Żebra dobrze wysklepione, lecz nie beczkowate. OGON: Wysoko osadzony; noszony zdecydowanie nad grzbietem. KOŃCZYNY: KOŃCZYNY PRZEDNIE : Łopatka: Umięśniona, skośnie ustawiona. Łokcie: W połowie wysokości psa. Ramię: Idealnie proste, o mocnym kośćcu. ŁAPA: Mała, okrągła, kocia, dobrze oparta na palcach. KOŃCZYNY TYLNE : WYGLĄD OGÓLNY: Przy patrzeniu w boku łapa tylna znajduje się dokładnie pod stawem biodrowym. Udo: Masywne. Kolano: Nieznacznie kątowane. Podudzie: Masywne. Śródstopie: Staw skokowy niski. Śródstopie pionowe, bez przeprostu. Łapa: Mała, okrągła, kocia, dobrze oparta na palcach. CHODY: Krok stosunkowo krótki, tylne łapy przenoszone nisko, jakby głaskały ziemię, co przy oglądaniu z boku daje wahadłową akcję. Mimo krótkiego kroku pies porusza się swobodnie, bez toczenia się, z duża wytrzymałością. Przednie i tylne kończyny poruszają się równolegle względem siebie i prosto do przodu. Pies musi być zawsze w stanie poruszać się swobodnie, bez śladu wysiłku lub trudności. SZATA: SIERŚĆ: Długa lub krótka. • Włos długi: Obfity, bujny, gęsty, prosty i odstający, ale nie przesadnie długi. Włos okrywowy dosyć grubej struktury; podszycie miękkie i wełniste. Szczególnie gęsty wokół szyi, gdzie tworzy grzywę lub kryzę; gęste portki lub bryczesy z tyłu ud. • Krótki: Szata krótka, bujna, gęsta, prosta, odstająca, nie leżąca płasko, pluszowej struktury. Jakiekolwiek sztuczne skracanie szaty, zmieniające jej naturalne kontury lub wyraz psa , powinno być oceniane negatywnie. Dopuszczalne jest jedynie uporządkowanie sierści na łapach. MAŚĆ: Jednolicie czarna, ruda, niebieska, cynamonowa, kremowa lub biała; często cieniowana, ale nie w plamy czy łaciata (spód ogona oraz tył ud często jaśniejszego koloru). WIELKOŚĆ: Wysokość w kłębie: psy: 48-56 cm suki: 46-51 cm WADY: Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być traktowane jako wady i oceniane w zależności od ich stopnia oraz wpływu na zdrowie, sprawność i dobre samopoczucie psa. WADY DYSKFALIFIKUJĄCE: Agresja lub wyraźna lękliwość Psy posiadające wyraźne wady fizyczne lub zaburzenia charakteru powinny być dyskwalifikowane. Samce muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra w pełni wyczuwalne w mosznie. Źródło: CERBER Chiński Miś Chow chow występuje w dwóch rodzajach owłosienia: Sierść długa: obfita, gęsta, prosta, odstająca, nieprzesadnie długa. Okrywa dwuwarstwowa, składająca się z prostego, twardego, włosa okrywowego o grubej strukturze oraz miękkiego i wełnistego podszerstka. Sierść jest szczególnie gęsta wokół szyi, gdzie tworzy imponującą, bogatszą u psów niż u suk grzywę lub kryzę, oraz na tylnej stronie ud, gdzie tworzy gęste portki Sierść krótka: dwuwarstwowa, gęsta, prosta, odstająca, nieleżąca płasko, zawsze pluszowej struktury, bez szorstkiego włosa. Długość sierści nie przekracza czterech centymetrów i nie tworzy charakterystycznej dla chow chowa długowłosego grzywy. 2x JAMIE LEE SMOOTH Virta Valo FCI I Liren BANZAI Umaszczenie jednolite: czarne, rude, niebieskie cynamonowe oraz rzadziej występujące, kremowe lub białe. Sierść może być cieniowana (spód ogona oraz tył ud mogą być jaśniejsze) ale nie w plamy lub łaciata. Chow chowy krótkowłose, jeszcze kilka lat temu rzadko spotykane, obecnie budzą coraz to większe zainteresowanie. Mają identyczny charakter jak długowłose, ale są znacznie łatwiejsze w pielęgnacji. W hodowli można kojarzyć osobniki długo i krótkowłose, w jednym miocie mamy wówczas szczenięta w obydwu typach owłosienia, przy czym gen niosący krótki włos jest dominujący. W Polsce, podobnie jak w wielu innych krajach, obydwie odmiany wystawia się na jednym ringu. Na Ukrainie, gdzie chowy krótkowłose są bardzo popularne, na wystawach klubowych są oceniane osobno, by propagować tę właśnie odmianę. Ze względu na swoje puszyste owłosienie chow chowy muszą chodzić w specjalnych skórzanych szelkach o okrągłym przekroju rzemienia, chroniących sierść przed wycieraniem. Powinny je nosić również szczenięta, ponieważ zwykłe szelki, a zwłaszcza obroża, wycierają i niszczą kołnierz na szyi, który bardzo wolno odrasta. Jest to szczególnie ważne w przypadku psów wystawowych. Szelki po powrocie do domu trzeba niezwłocznie zdejmować. Młodziutka BIBIENNE Bytomska Sfora legitymujaca się juz tytułami Zw BIS i 2 x Zw BIS Szczeniąt Pielęgnacja sierści Są rasy, u których w przypadku, gdy pies nie jest wystawiany, można sierść skrócić, ułatwiając sobie utrzymanie jej w czystości. Tak jest np. u shih tzu lub yorkshire terriera. U chow chowa takiej możliwości nie ma. Wystawowy czy też wyłącznie przyjaciel rodziny, wymaga jednakowo systematycznej i pracochłonnej pielęgnacji, bo tylko wtedy szata, która jest jego największą ozdobą, wygląda naprawdę imponująco. Gęsty podszerstek ma niestety tendencję do filcowania i dlatego najważniejszym zabiegiem gwarantującym utrzymanie sierści w idealnej kondycji jest szczotkowanie. Tylko w ten sposób można na bieżąco rozdzielać podszerstek i zapobiegać jego filcowaniu a także usuwać martwą sierść, która utrudnia wentylację skóry i stwarza sprzyjające warunki do powstania stanów zapalnych. Prawidłowa pielęgnacja chow chowa zabiera co najmniej godzinę tygodniowo, jeśli oczywiście robi się to systematycznie i sierść nie jest zaniedbana. Ch. Pl IWAN Rudy Oski i HILARY Rudy Oski Szczotkowanie Nie da się ukryć, że u chow chowa jest co szczotkować. Pies musi na to pozwolić, nie może się wyrywać i bronić, dlatego trzeba go do tego przyzwyczaić jak najwcześniej, najlepiej począwszy od drugiego miesiąca życia. Zmęczonego zabawą psiaka kładziemy na miękkim kocu na stole i delikatnie szczotkujemy jego sierść, dotykamy łap, zaglądamy w zęby, sprawdzamy uszy. Wszystko to na początku powinno trwać nie dłużej niż 3-5 minut, potem stopniowo ten czas wydłużamy. Na koniec pies musi zawsze zostać pochwalony i nagrodzony smakołykiem. Tak wychowany, jak dorośnie będzie się spokojnie poddawał wszystkim zabiegom pielęgnacyjnym, bo jest do nich przyzwyczajony i przekonał się, że nie ma powodu do obaw. Pamiętajmy, że nawet kiedy zaśnie, ani na moment nie może pozostać na stole bez nadzoru, upadek lub zeskoczenie z takiej wysokości może się skończyć tragicznie. Szczenięca sierść jest bardzo miękka, puszysta i w miarę jej wzrostu coraz łatwiej zbija się w filce. Szczotkujemy ją w tym okresie na tyle często, by nie zdążyła się skołtunić. W wieku około 6-7 miesięcy rozpoczyna się wymiana młodzieńczej sierści na dorosłą. Jest to okres najtrudniejszy, bo trzeba wyczesać praktycznie całą sierść. Martwy włos musi być usunięty, żeby nie utrudniał wentylacji skóry i nie hamował wzrostu nowego owłosienia. Nigdy już pielęgnacja sierści nie będzie tak trudna, bo dorosła sierść jest bardziej szorstka i grubsza, mniej podatna na platanie i filcowanie. Młodziutka TESSA Mei- Lan FCI Dorosłego chow chowa szczotkuje się przeciętnie 1-2 razy w tygodniu twardą włosianą szczotką, o szczecinie na tyle długiej, by sięgała aż do skóry. Można się także posłużyć się szczotką drucianą o idealnie gładko zakończonych, długich szpilkach (bez kapturków), która bardzo dobrze rozczesuje podszerstek. Potrzebne są również dobre metalowe grzebienie o różnym rozstawie zębów. Pamiętajmy, że nigdy nie wolno szczotkować sierści na sucho, bo włos się elektryzuje i niszczy. Trzeba ją zawsze spryskać odpowiednią odżywką, która działa antystatycznie i nie zmiękcza włosa. Jeśli podszerstek ma dużą tendencję do filcowania, bardzo przydatne do jego rozczesywania będzie specjalne zgrzebło z obrotowymi zębami, które go rozdzieli i nie pozwoli mu zbić się w filce. Gdyby już do tego doszło sfilcowany podszerstek trzeba porozcinać filcakiem a pozostałe kępki sierści dokładnie wyczesać grzebieniem. Trzeba sobie jednak zdawać sprawę z tego, że usunięcie takiego zaniedbania powoduje zubożenie sierści i rzadko pozostaje bez śladu. Oprócz szczotkowania sierść chow chowa musi być również co jakiś czas bardzo dokładnie rozczesana grzebieniem. Trwa to dość długo, dlatego najlepiej zrobić to na leżąco. Kładziemy psa na boku, lewą ręką podnosimy pasmo owłosienia i podtrzymujemy je go góry. W prawej ręce trzymamy metalowy grzebień o dość dużym rozstawie zębów i rozczesujemy fragment sierści znajdujący się poniżej lewej ręki. Trzeba oddzielać tylko takie pasma, jakie jesteśmy w stanie przytrzymać dłonią. W ten sposób sierść nie opada i wyczesywane miejsce jest dobrze widoczne. W ten sam sposób rozczesujemy kolejne niewielkie pasma o szerokości około 5 cm, posuwając się ku górze, tak długo, aż cała sierść będzie rozczesana. Kiedy dobrniemy wreszcie do końca i sierść jest wstępnie rozczesana rzadkim grzebieniem, bierzemy gęsty grzebień i powtarzamy cały zabieg od nowa, czesząc ją z jednego boku na drugi długimi pociągnięciami grzebienia. Dopiero w momencie, kiedy cała sierść jest dokładnie rozczesana możemy ją wyszczotkować żeby jej nadać objętości. Rozczesujemy na leżąco, natomiast szczotkujemy na stojąco, bo tylko w tej pozycji możemy swobodnie operować szczotką tak, żeby nadać psu charakterystyczny dla rasy wygląd. Strzałki na powyższym szkicu pokazują jak należy prawidłowo szczotkować owłosienie chow chowa. Jego sierść powinna być odstająca i puszysta, przestrzeganie odpowiednich kierunków szczotkowania służy nadaniu jej objętości. Dla wyglądu chow chowa ma to duże znaczenie, chodzi o to by nadać psu charakterystyczną dla rasy sylwetkę a do tego niezbędne jest, by od szczeniaka część sierści była czesana z włosem, a część pod włos. Regularnie i prawidłowo szczotkowana sierść z czasem praktycznie sama układa się we właściwym kierunku. Pamiętajmy, że ogon jest tylko szczotkowany a nie jak reszta sierści również wyczesywany grzebieniem. Każdy pies ma miejsca, w których włos się szczególnie łatwo plącze i filcuje. U chow chowa są to zazwyczaj miejsca za uszami, kryza i portki. Te miejsca powinny być wyczesywane ze szczególną starannością, a jeśli zdarzy się, że mamy bardzo mało czasu, to właśnie one powinny być rozczesane w pierwszym rzędzie, bo tu niestety nie ma żadnej taryfy ulgowej. Reszta od biedy może poczekać. Pierwszym objawem, że z rozczesywaniem dłużej zwlekać nie wolno, jest wyr wrażenie grudek i nierówności wyczuwalne po zatopieniu ręki w sierści. Jest to spowodowane obecnością luźnego podszerstka, który wkrótce zbije się w supły dając początek filcom. MŁ Ch PL ,Ch Pl , INDIS LIETUVOS LIUTAS Chow chow linieje w sposób mało widoczny, jego sierść nie fruwa po całym mieszkaniu, bo wypadający włos zatrzymuje się w gęstej sierści i przeważnie sam nie wypada. W tym okresie trzeba więc psa bardzo często i starannie szczotkować aż do skóry, żeby usunąć cały martwy włos. Pozostawiony w sierści spowoduje powstanie filców, utrudni wentylację skóry i może doprowadzić do powstania stanów zapalnych. Przy odpowiednio pielęgnowanej sierści, po jej rozchyleniu w każdym miejscu musi być widoczna zdrowa, pozbawiona jakichkolwiek podrażnień skóra. Ze spaceru pies często przynosi w sierści różnego rodzaju rzepy, trawki i kłoski i natychmiast po powrocie do domu zabiera się do ich wygryzania, dokonując prawdziwego spustoszenia w swoim owłosieniu. Dlatego też nie czekając przeczesujemy sierść palcami i lokalizujemy wszystkie zanieczyszczenia i śmieci. Nigdy nie wyczesujemy ich grzebieniem , bo wyrywa się przy tym dużo włosa. Usuwamy je delikatnie palcami i dopiero na samym końcu rozczesujemy ustawionym na sztorc grzebieniem. Przy okazji sprawdzamy czy nie ma kleszczy. ELIOT Czar Tybetu Kąpiel. Chow chow jest psem czystym, starannie omija kałuże i nie ma tendencji do nadmiernego brudzenia swojego owłosienia. Dlatego kąpie się go raczej rzadko, nie częściej niż 3-4 razy w roku, a psy wystawowe w zależności od potrzeby. Mimo, że wykapanie a zwłaszcza wysuszenie chow chowa zabiera sporo czasu, trzeba go od czasu do czasu wykapać. Nie jest prawdą, że kąpiel niszczy włos, pod warunkiem, że używamy dobrych kosmetyków, opracowanych specjalnie dla tego typu owłosienia. Nigdy nie wolno stosować szamponów przeznaczonych dla ludzi w tym również dla niemowląt, bo mają zbyt wysokie pH, niszczą i wysuszają sierść. Pamiętać należy, że na sierści psa osiada nie tylko zwykły kurz, ale także mnóstwo różnego rodzaju środków chemicznych, w tym zasolonego śniegu, które bardzo niszczą jego owłosienie. Dlatego też psa trzeba kąpać, bo szampon je zmywa a balsam tworzy warstewkę ochronną przed ich agresywnym działaniem. Długotrwałe działanie środków chemicznych może spowodować problemy skórne: świąd, wypryski, stany zapalne. Przed kąpielą sierść musi być zawsze bardzo dokładnie rozczesana i wszystkie supły rozplątane, bo pod wpływem wody ulegną zacieśnieniu i bez strat nie dadzą się rozczesać. Chow chow ma gęstą, nieprzemakalną sierść, dlatego trzeba zwrócić uwagę przy myciu, żeby woda dotarła aż do skóry. Masowanie jej w miejscu, na które kierujemy strumień wody ułatwia równomierne zmoczenie. Ta sama zasada obowiązuje również przy płukaniu po umyciu szamponem, ugniatanie sierści ręką powoduje, że będzie szybciej i dokładniej wypłukana. Woda lepiej przenika sierść, jeśli końcówkę prysznica trzymamy bardzo blisko ciała, wylewana z dużej odległości ma tendencję do odbijania się od sierści i powoduje, że szampon dłużej się pieni. APLODISMENTY DLYA TEBYA i MAIA od Halusku Psa myjemy zawsze dwukrotnie, najlepiej szamponem, który nie zmiękcza włosa. Jeśli chcemy poprawić barwę sierści - stosujemy szampon intensyfikujący kolor a w przypadku sierści zniszczonej, przesuszonej - szampon regenerujący lub nawilżający. Szampon powinien być rozcieńczony, zbyt skondensowany trudno równomiernie rozprowadzić i jeszcze trudniej wypłukać zwłaszcza z tak gęstego owłosienia. Trzeba pamiętać, żeby rozcieńczyć tylko tyle, ile tego dnia zużyjemy, bo połączony z wodą po pewnym czasie traci właściwości myjące. Jeśli pies podczas kąpieli ma ochotę się wytrzepać zapryskując nam całą łazienkę, możemy go od tego zamiaru szybko odwieść kładąc mu rękę na karku i lekko uciskając. Po bardzo dokładnym spłukaniu i odciśnięciu sierści ręcznikiem nakładamy balsam-odżywkę, równomiernie ją rozprowadzamy i pozostawiamy na 3-5 minut. Odżywka jest niezbędna, ponieważ ułatwia rozczesywanie, odbudowuje lipoproteinową otoczkę włosa, odżywia go, uelastycznia i skutecznie zapobiega plątaniu i filcowaniu się sierści. Ponownie spłukujemy sierść i bardzo dokładnie odciskamy ją ręcznikami. Warto się trochę potrudzić, żeby możliwie jak najwięcej wody odcisnąć przy pomocy ręczników, bo o tyle krócej będzie trwało suszenie suszarką. Gruby, gęsty podszerstek schnie bardzo długo a niedosuszenie jest niebezpieczne, bo może spowodować powstanie filców i odparzenie skóry. W czasie suszenia spryskujemy sierść odżywką do szczotkowania i podczesujemy ją pod włos drucianą szczotką, starając się kierować strumień ciepła pod włos, jak najbliżej skóry. Małe przerwy pomogą złapać oddech i psu i jego właścicielowi, a sierść w tym czasie będzie mogła odparować. W upalny dzień możemy w tym czasie wyjść na mały spacer, trzymając oczywiście psa na smyczy, żeby nie przyszło mu do głowy wytarzać się w trawie. Jeśli ma być wystawiany, nie powinien kłaść się bezpośrednio po suszeniu tak długo, aż sierść całkowicie wystygnie i odparuje, bo ciepła sierść brzydko się spłaszczy i pozagniata. Czystość bez kąpieli Ch PL TOBBY SMOOTH Virta Valo FCI Trudności z kąpaniem a zwłaszcza suszeniem psa powodują, że możliwość wyczyszczenia sierści na sucho jest często prawdziwym wybawieniem. Najlepiej zrobić to przy pomocy specjalnych pudrów czyszczących. Zdecydowanie najwygodniejszy jest puder w aerozolu, bo można go bardzo łatwo i równomiernie rozprowadzić, szybko przywraca czystość a do tego zwiększa objętość szaty. Rozdzielamy sierść ręką lub grzebieniem warstwa po warstwie i spryskujemy pudrem z odległości około 20 cm w taki sposób, żeby dostał się aż do skóry. Następnie lekko masujemy sierść, żeby go lepiej rozprowadzić i pozostawiamy na kilka minut. Na zakończenie bardzo dokładnie szczotkujemy psa z włosem i pod włos. Sierść jest czysta, pachnąca i dużo bardziej puszysta. Uwaga: pojemnik z pudrem trzeba zawsze obrócić do góry dnem i energicznie wstrząsnąć, żeby dobrze wymieszać jego zawartość. Puder w aerozolu jest zazwyczaj w zawiesinie i dłużej nieużywany osiada na dnie pojemnika. W jednym przypadku należy z użycia pudru zrezygnować - jeśli pies ma ciemną i bardzo mocno przetłuszczoną sierść, bo wtedy może na niej pozostać białawy osad. W tej sytuacji lepiej przywrócić jej czystość przy pomocy specjalnego lotionu. Naciągamy warstewkę waty na drucianą szczotkę, zwilżamy ją lotionem i dokładnie, raz przy razie szczotkujemy sierść z włosem i pod włos. Cały brud zostaje na wacie, którą w miarę zabrudzenia trzeba wymieniać na czystą. Sierść po wyschnięciu i wyszczotkowaniu jest pachnąca i czysta. Zhigolo Vasyl Mishki Toptishki Higiena Oprócz sierści, regularnej pielęgnacji wymagają także oczy, uszy, zęby, pazury, łapy i gruczoły okołoodbytowe. Wskazówki jak je pielęgnować znajdują się tutaj. Chow chow jest bardzo podatny na podrażnienia skóry, dlatego fałdy na kufie wymagają regularnego sprawdzania i jeśli trzeba, oczyszczenia. Jeśli pies zaczyna się drapać w jakimś miejscu, trzeba je natychmiast obejrzeć, ustalić przyczynę problemu i podjąć odpowiednie środki zaradcze, łącznie z wizytą u lekarza weterynarii. Nie wolno tego lekceważyć, bo swędzące miejsce potrafi powygryzać aż do krwi. Jak dobrać akcesoria oraz kosmetyki do potrzeb i rodzaju sierści: Akcesoria do pielęgnacji sierści kliknij tutaj Dobór kosmetyków do potrzeb i rodzaju sierści kliknij tutaj . Jeśli pies ma prawidłowo wypielęgnowaną sierść, przygotowanie go do wystawy nie jest problemem. Kąpiemy go około 10 dni przed pokazem, co zapewni jego sierści maksimum objętości. Wcześniej trzeba zaobserwować po ilu dniach od kąpieli jego sierść prezentuje się najlepiej. Jeśli barwa sierści nie jest dostatecznie wyrazista, do kilku poprzedzających wystawę kąpieli można zastosować szampon intensyfikujący kolor. Pierwsze mycie szamponem koloryzującym, drugie najlepiej szamponem zwiększającym objętość. Tym razem rezygnujemy z zastosowania balsamu, żeby nie obciążać sierści, chodzi o to, żeby była maksymalnie puszysta. Suszymy ją bardzo dokładnie, nie może pozostać wilgotna, bo się sfilcuje. Można robić przerwy w suszeniu, żeby sierść odparowała. Bardzo ważne jest odpowiednie jej modelowanie w trakcie suszenia, podczesywanie w górę dla nadania objętości. Dopóki sierść nie będzie całkowicie wysuszona, pies nie powinien się położyć, bo ciepła a zwłaszcza wilgotna sierść brzydko się spłaszczy i pozagniata. Ostateczny retusz robimy dzień przed wystawą. Dokładnie rozczesujemy i szczotkujemy sierść zgodnie z wyżej zamieszczonym szkicem. Następnie przystępujemy do korekty owłosienia, która ma na celu podkreślenie sylwetki psa. Jakiekolwiek przycinanie włosa jest niedozwolone, możemy jedynie uporządkować sierść oraz nadać jej odpowiedni kierunek. Pamiętajmy o podstawowej zasadzie przygotowania chow chowa: korekta jego owłosienia musi być tak delikatna, by w niczym nie zmienić naturalnej sylwetki psa. Zaczynamy od bardzo dokładnego wyszczotkowania sierści z włosem i pod włos, żeby go rozprostować i nadać mu objętości. Teraz widać wszystkie miejsca wymagające korekty: • Nigdzie nie powinny wystawać włoski, które zaburzają linię szaty. Dlatego też pojedyncze odstające włoski na kufie trzeba wydepilować, podobnie jak zbyt długi włos, który psuje linię uszu. • Kryza jest ozdobą i nie należy jej ruszać, trzeba natomiast bardzo krytycznie obejrzeć psa, bo być może niektóre miejsca, w których sierść jest szczególnie gęsta trzeba będzie delikatnie przerzedzić usuwając nadmiar podszerstka. Chodzi o podkreślenie budowy anatomicznej psa, szata dla chow chowa jest bardzo ważna, jednak zbyt obfita, równo porastająca całe ciało może spowodować, że pies będzie wyglądał ciężko i bezkształtnie. W niektórych miejscach musi być jej mniej, żeby pies miał prawidłową, elegancka sylwetkę. Wyczesujemy więc podszerstek (nigdy włos okrywowy !!) bardzo powoli, dwa pociągnięcia szczotką i sprawdzamy efekt, żeby nie wyczesać go za dużo. Najpierw z jednej a potem od razu symetrycznie z drugiej strony. Jeszcze za dużo podszerstka - znowu kilka pociągnięć szczotką i znów ocena efektu. Taka ostrożność pozwoli uniknąć poważnych błędów. Lepiej przećwiczyć to wtedy, kiedy pies nie jest wystawiany, by w razie niepowodzenia podszerstek zdążył się odbudować. A najlepiej wybrać się wcześniej na wystawę i dobrze obejrzeć najlepsze psy. Zrobić zdjęcia, przestudiować je i popróbować dorównać najlepszym. • Jedyne miejsca w których można użyć nożyczek degażujących są okolice odbytu, gdzie trzeba skrócić zbyt mocno odstającą sierść. Na całym ciele można bardzo delikatnie wyrównać najbardziej wystające włoski, dla nadania psu elegancji. • Przednia strona kończyn pokryta jest krótkim, gładkim i gęstym włosem. Wszystkie dłuższe włoski, wystające poza linię kończyny depilujemy. Tylna strona pokryta jest dość długim włosem, który tworzy gęste pióro. Wyczesujemy je i z grubsza wyrównujemy nożyczkami degażującymi. Na zakończenie spryskujemy je pudrem w aerozolu i wyczesujemy pod włos. W przypadku chowa jest to kosmetyk niezastąpiony, bo nie tylko wyraźnie zwiększa objętość sierści, ale dodatkowo lekko usztywnia włos. Pl , CERBER Rudy Oski wł. Waldemar Tomczyk • Nie wolno zapominać o łapach, które zgodnie ze wzorcem powinny być zwarte i okrągłe jak u kota. Żeby to osiągnąć, łapa powinna wydawać się jak najmniejsza. Włos na łapie podczesujemy w górę i przycinamy nożyczkami degażującymi tak by jej nadać okrągły kształt. Pazury powinny być skrócone na tyle, żeby nie dotykały podłogi. Najlepiej zrobić to kilka dni przed wystawą, bo gdyby się zdarzyło przyciąć któryś z nich zbyt krótko, zdąży się wygoić. Włos między opuszkami musi być wycięty, czasem w tym miejscu tworzy się zbity filc, który uwiera przy chodzeniu i powoduje odleżynę. Trzeba go ostrożnie wyciąć a skórę posmarować maścią witaminową. Jest to bardzo ważne, bo pies może kuleć i nie będzie w stanie odpowiednio zaprezentować się w ruchu. Jeśli wystawa odbywa się w hali, na gładkiej betonowej posadzce, może się ślizgać i mieć trudności z utrzymaniem równowagi. Istnieje specjalny balsam, który tworzy na opuszce warstewkę przeciwpoślizgową, zwiększa przyczepność i pozwala zlikwidować ten problem. BOG LANZUI LIAM Mei-Lan FCI • Bardzo regularnej pielęgnacji wymagają oczy. Mają tendencję do łzawienia, dlatego szczególnie przy jasnej sierści trzeba dbać o to, by pod oczami nie tworzyły się szpecące żółte lub brunatne zacieki. Usuwanie jest zdecydowanie trudniejsze niż zapobieganie, dlatego jeśli zauważymy pierwsze oznaki zażółcenia trzeba codziennie przecierać sierść specjalnym żelem, który zabiega ich powstawaniu. O tym jak sobie poradzić z zamaskowaniem zacieków przed wystawą w zakładce Wystawy-jak poprawić urodę - poprawianie koloru. Dzień przed wystawą nadajemy sierści puszystości przy pomocy pudru w aerozolu. Robimy to w ten sam sposób jak przy czyszczeniu sierści na sucho. Jeśli pies ma niezbyt obfite owłosienie można ten zabieg powtórzyć następnego dnia rano. Przed wejściem na ring 2BIS Junior 4BIS Minor Puppy IMAGINE Laska Faina i Mł. Zw. Kl. Zw. Czech CUTE FACE Laska Faina Pół godziny wcześniej idziemy z psem na mały spacer, żeby się rozruszał i załatwił potrzeby fizjologiczne. Sierść będzie się wspaniale prezentowała, jeśli przed wejściem na ring wyszczotkujemy ją pod włos, idealnie wymodelujemy i delikatnie, z odległości 20-25 cm spryskamy specjalnym niewidocznym lakierem. Ogon wyciągamy, wyczesujemy pióropusz i również spryskujemy lakierem. Od tego momentu, aż do wejścia na ring pies nie może się położyć żeby nie pozagniatać i nie pobrudzić sierści. Jeśli z nim trochę w tym czasie pobiegamy wprawimy go w doskonały nastrój i będzie się lepiej wystawiał. Teraz już tylko zakładamy cienką, stonowaną z barwą owłosienia ringówkę, poprawiamy sierść tak, żeby nie była przez nią przygnieciona i ładnie się układała, po czym energicznym krokiem wchodzimy na ring. Powodzenia! Wystawiając psa o tak obfitym owłosieniu musimy mieć zawsze w kieszeni włosianą lub drucianą szczotkę, żeby w każdej chwili móc uporządkować szatę. Jeśli jej nie używamy powinna być w kieszeni lub w specjalnej przypiętej do paska torebce a nie w ręce, bo nie tylko przeszkadza, ale jeszcze na domiar złego może wplątać się w sierść. Uwaga Regulamin wystaw psów rasowych precyzuje: „Zabronione jest traktowanie szaty, skóry i nosa jakimikolwiek środkami, które zmieniają ich strukturę, kolor lub stan. Dopuszcza się jedynie strzyżenie, trymowanie, czesanie i szczotkowanie.” Wystawa jest konkursem piękności, nie ma co ukrywać, że większość psów jest przygotowywana przy pomocy różnego rodzaju kosmetyków oraz zabiegów podkreślających lub poprawiających urodę. Jest to wiedza bardzo pilnie strzeżona, zdobywa się ją przeważnie metodą prób i błędów, dlatego początkującym staramy się to i owo podpowiedzieć. Zajrzyjcie do zakładki "Wystawy - jak poprawić urodę?" Decyzja: poprawiać czy nie poprawiać, należy wyłącznie do właściciela. Tym, którzy się na to decydują radzimy: każdą czynność wypróbujcie wcześniej i nabierzcie wprawy, kosmetyków używajcie w domu a nie na wystawie, zawsze dyskretnie i z umiarem. Powrót

co je chow chow